Duurzame groei is groei gericht op de lange termijn. Dat zou betekenen dat ik duurzame organisaties omschrijf als organisaties die gericht zijn op de lange termijn. En dat klopt grotendeels ook. Alleen wil ik hier wel nog iets aan toevoegen. Want niet elke organisatie die zich richt op de lange termijn is een organisatie waar ik in geloof.
De afgelopen jaren heb ik veel blogs geschreven die direct of indirect te maken hebben met duurzame groei. Duurzame groei is voor mij vaak het uitgangspunt bij de organisaties waar ik mee samenwerk. Maar wat ik precies versta onder duurzame groei en waarom ik dit belangrijk vind, dat heb ik nog niet eerder verteld. Daarom doe ik dat nu.
Veel mensen en organisaties zijn sterk gefocust op de korte termijn. Het liefst willen we instant resultaat in de vorm van feedback, likes of shares. Niet alleen op sociale media, maar ook in onze economie. Helaas is korte termijn resultaat niet altijd de beste voorspeller van lange termijn resultaat.
Wat is belangrijker, het proces of het resultaat? Mag het proces ten koste gaan van het resultaat? Of mag het resultaat ten koste gaan van het proces? En is dit altijd hetzelfde voor jou?
Er is veel winst te behalen in de kledingsector. Zo schreef De Correspondent meerdere malen over de misstanden en de gevolgen. Sinds een jaar ben ik mij hier bewuster van en probeer ik mijn steentje bij te dragen door bewust te kiezen waar ik mijn kleding koop. De Correspondent is trouwens ook een mooie organisatie …
Half september schreef ik dat het tijd is voor een herwaardering. Dat we verder moeten kijken dan de economische waarde en meer aandacht mogen hebben voor de impact die een organisatie maakt. De komende tijd wil ik organisaties in de spotlights zetten die laten zien dat het anders kan en waar ik reeds gebruik van …
Na de blogs die volgden kreeg ik vaak de vraag of ik tegen het maken van winst ben. Zeker niet! Ik denk dat winst zelfs noodzakelijk is om impact te maken. Daarom vandaag een organisatie dichtbij huis: Devise. Een mooi voorbeeld dat laat zien dat het niet altijd draait om winst maken. Het zijn de duurzame klantrelaties die uiteindelijk veel belangrijker zijn. Zeker binnen een sector waarin de maatschappelijke impact op nummer 1 staat.
Voko is een voedselcollectief van vrijwilligers die gezamenlijk biologische en lokaal inkopen bij boeren. Zoveel maatschappelijke en ecologische waarde, dat is voor reguliere supermarkten moeilijk te evenaren.
Mijn naam is Steven en ik help start-ups groeien. De uitdagingen van een start-up zijn voor mij namelijk brandstof om te groeien. Ik krijg energie van het scheppen van structuur in chaos, slimmer te werken en om samenwerken met anderen.
Het is tijd voor een herwaardering. We moeten verder kijken dan de economische waarde en meer aandacht mogen hebben voor de ecologische, maatschappelijke en sociale waarde van een organisatie. Vandaag deel 1 met i-did en de PTThee.
Sociale ondernemingen die hun maatschappelijke missie (impact first) vergroten met winst als middel. Door meer structuur, duurzame klantrelaties en een duidelijke richting. Dat is mijn doel.
Liefdevolle zorg of efficiënte zorg, wat wens jij op het moment dat je het nodig hebt? En voel jij je verbonden met de mensen om je heen of vergelijk jij jezelf vooral met anderen alsof het een wedstrijd is? We zijn verstrikt geraakt in onze eigen economische voorspoed. Alles moet wijken voor economische waarde en dat mag weleens afgelopen zijn. Het is tijd dat we verder kijken dan de economische waarde. Het is tijd voor een herwaardering.
Is meer altijd beter? Moeten we altijd streven naar groei? En hoe ziet bloei zonder groei eruit? Zoals ik ook in mijn vorige blog schreef: meer van het ene is minder van het andere. Dus meer werken is minder vrije tijd. En hoe mooi is het om een andere uitgangspositie te nemen?
Veel mensen vinden het lastig om “nee” te zeggen. Ze zeggen liever “ja”, willen anderen graag helpen en zijn vaak druk. Eigenlijk doen ze zichzelf en anderen tekort omdat hun “ja” minder waard wordt. Dat is zonde, want door nooit “nee” te zeggen zeg je eigenlijk ook geen “ja”.
Een jaar geleden maakte ik de keuze om te gaan ondernemen en een groot avontuur begon. Mijn belangrijkste uitgangspunt was dat ik de tijd wilde nemen om te experimenteren. Ik wilde kijken welke vorm van werk het best bij mij past. Dit is mijn verhaal
Vorige week schreef ik over de inspiratie die ik krijg door de huidige situatie voor een mogelijke veranderende maatschappij. Vandaag wil ik het iets dichter bij mezelf houden. Of eigenlijk heel dicht. Want ik heb gemerkt dat deze anderhalve-meter-economie zijn weerslag heeft op mijzelf. En die is niet zo positief.
We zitten middenin de corona crisis, dus het is moeilijk om ergens anders over te schrijven. Gelukkig is dat niet nodig, want verandering geeft mij ook veel inspiratie. Inspiratie om anders te denken, anders te kijken en nieuwe dingen te leren.
Eerder schreef ik al over snoeien om te groeien. Dat was in het pre-corona tijdperk, zoals we dat nu kunnen noemen. Het idee erachter is niet veranderd, de voorbeelden wel. Daarom hierbij een vervolg.
Het is crisis. Mensen werken thuis, de hamsteracties bij de AH krijgen ineens een andere lading en kleine verschillen worden opzij gezet om elkaar te helpen. En juist nu worden de vitale beroepen van de samenleving zichtbaar.
Ik krijg energie van het scheppen van structuur in chaos, daar help ik ondernemers mee. Maar wat is chaos eigenlijk? En is chaos per definitie positief of negatief?
Een tijd geleden was ik bij een theatervoorstelling van Rutger Bregman, “De meeste mensen deugen”. Achteraf ging het over de manier waarop je anderen waardeert. Geld? Macht? Status? Een van mijn vrienden betoogde dat betrouwbaarheid voor hem het belangrijkste is.
De afgelopen weken heb ik geschreven over de veranderende arbeidsmarkt. Over bedrijven met een missie, veranderende arbeidsvormen en over de veranderende rol van werk. Ik merkte bij het delen van deze blogs dat ik meer wilde vertellen. Dat ik nog niet uitgepraat was. Daarom vandaag een bonusblog.
Een veelgehoorde vraag in sommige sectoren onder 50-plussers is: “Hoe lang moet je nog?” Als dat je insteek is, dan worden het hele lange jaren. Waarom niet al ruim voor die tijd iets doen waar je energie van krijgt? Iets dat je het liefst zou willen blijven doen als je gepensioneerd bent?
Ik verwacht dat contracten voor onbepaalde tijd steeds minder waarde krijgen of uitgedeeld zullen worden. Ik geloof veel meer, afhankelijk van de sector, in een contract van een aantal jaar, bijvoorbeeld 3 of 5. Daarna dient een medewerker weer opnieuw te solliciteren en dient de werkgever zichzelf weer aan te prijzen als hij wil verlengen.
Hoewel we het al normaal vinden dat een bedrijf meerdere werknemers heeft, zal het ook steeds vaker voorkomen dat een werknemer meerdere werkgevers of opdrachtgevers heeft. Dat brengt kansen met zich mee voor bedrijven, maar dan moeten die hier wel in mee gaan…
Steeds meer mensen hebben een baan waarvan ze vinden dat die niets toevoegt aan de maatschappij. Dat het niet uitmaakt of zij hun werk wel of niet doen. En dat draagt natuurlijk niet bij aan de intrinsieke motivatie. Daarom worden veel werknemers extrinsiek gemotiveerd, met bijvoorbeeld een goed salaris, een bonus of een mooie leaseauto. Hoe lang nog?
Iedereen heeft weleens met een tuinslang in zijn of haar handen gestaan. Veel van jullie zullen ook weleens met een spuitpistool of een sproeikop aan de slag zijn geweest. Zo eentje waarbij je kunt draaien aan de kop, zodat het een krachtige straal wordt of een sproeikop wordt die alle kanten op sproeit. Op die manier kun je kiezen hoe krachtig jouw straal is. Zo werkt het eigenlijk ook in sales.
De nadruk bij het snoeien ligt vaak op het verlies van bepaalde zaken waar je afstand van doet. Er wordt veel minder aandacht gegeven aan de ruimte die het geeft om op andere vlakken juist weer te groeien.
We zijn ontzettend druk tegenwoordig. Met plannen maken, met plannen uitvoeren, met problemen, met oplossingen, met het bijhouden van het nieuws en met het helpen van anderen. Vandaag is het tijd om even stil te staan. Graag jullie aandacht voor de #tafelvanvieren
Ik merk dat ik sinds een aantal maanden meer aandacht heb voor de mensen om mij heen. Dat kunnen andere ondernemers zijn of klanten, maar ook mensen op het station of in de cafés waar ik werk. Ik sta veel meer open voor mensen en ben meer gericht op het helpen van mensen, zonder dat dit direct te maken heeft mijn het ondernemen.
Een tijd terug was ik aan het hardlopen in de buurt en ik zag lege bierflesjes op de grond staan bij het stoplicht. Bij het voorbij lopen stopte ik even, pakte ik de flesjes en gooide ze 100 meten verder in de prullenbak. Hierdoor voelde ik mij niet alleen goed (karmapunten!), een vrouw die langsreed zag het ook, zette een grote glimlach op en stak haar duim omhoog.
Een tijd geleden schreef ik over het gebrek van een vierde en vijfde versnelling. Vooral wanneer je in de derde versnelling op de snelweg rijdt. In de reacties werd terecht de vraag gesteld hoe je dan aan zo’n vierde of vijfde versnelling komt. Want een probleem aankaarten is soms makkelijker dan de oplossing vinden.
Long story short: ik mis collega’s. Het is heerlijk om vrijheid te hebben, om zelf te bepalen waar, wanneer en hoe je werkt, maar die vrijheid heeft ook een prijs. Namelijk verbondenheid. En dat merk ik vooral nu ik veel oud-collega’s weer opzoek, koffie ga drinken, bij ga praten, oude herinneringen ophaal en zie waar zij werken.
Het type verkoop waar de meeste mensen aan denken is korte termijn verkoop, vaak gericht op korte-termijnwinst. Het type verkoop waar ik meer in geloof is lange-termijn relaties en verkoop. Laten we het duurzame verkoop noemen. Niet zo snel mogelijk resultaat, maar een resultaat dat zo lang mogelijk beloond wordt.
Ik merk dat ik de afgelopen maanden meer echte gesprekken heb met mensen, dat ik meer opensta voor nieuwe ideeën, dat ik meer mensen help en dat ik nieuwsgieriger ben. En ik ben een bedrijf tegengekomen dat hierop aansluit! Zij geloven dat dit een ontwikkeling is die al breed is ingezet en die wakkeren zij graag aan. Zij geloven dat niet alleen IQ (intelligentie) maar ook CQ (curiousity) steeds belangrijker wordt.
Als onderneming wil je ook graag voorspelbaarheid. Het liefst wil je weten welk effect bepaalde acties hebben en of je bij moet schakelen om de doelen voor komende maand te behalen. Als we bijvoorbeeld kijken naar de klassieke salesfunnel dan is het fijn om te weten dat als je er bovenin een dubbeltje in gooit, dat er dan een kwartje uit komt rollen.
Structuur is nodig om alles wat in jouw hoofd zit over te dragen. Structuur helpt een organisatie om koers te bepalen en doelen te stellen, zodat het voor iedereen duidelijk waar je naar toe werkt en waarom je bepaalde dingen doet op een bepaalde manier.
We kennen allemaal het moment dat we ergens geen tijd voor hebben. Dat we iets voor ons uitschuiven, dat we een afspraak afzeggen of geen nieuwe projecten aannemen. Vaak is een gebrek aan tijd de reden en dat lijkt ook logisch als we naar onze agenda kijken. Maar vaak is het een kwestie van prioriteit. …
Veel ondernemers zitten bomvol ideeën. Ze willen zichzelf presenteren en laten zien wat ze kunnen. Het liefst zonder te veel nee te zeggen. Dus ligt de focus op alles. En dat kan natuurlijk niet, dus de focus ligt nergens op. Kiezen. Hoe meer keuze we hebben, hoe lastiger het wordt. En met alle mogelijkheden …
Zoals ik eerder schreef draait verkoop voor een belangrijk deel om vertrouwen. Voor vriendschappen is dat niet anders. En vertrouwen komt te voet en gaat te paard, dat moet groeien. Vertrouwen is er niet ineens, maar dan bouw je op door steeds weer tijd, kennis, ervaringen of hulp te delen. En na verloop van tijd …
Het gaat vaak om continuïteit, niet om de intensiteit Lees meer »
Heb je soms het idee dat je in de derde versnelling op de snelweg rijdt? Dat je heel hard moet rennen, vliegen, vallen, opstaan en weer doorgaan? Dat je geen gas terug kunt nemen, omdat je anders langs alle kanten voorbijgeschoten wordt? Of gewoon omdat dat geen optie is? Dat er geen vierde, vijfde of …
Afgelopen week heb ik mij verbaasd, verwonderd, geërgerd en inspiratie opgedaan voor deze blogpost. En dan doel ik voornamelijk op mijn tijd in de trein vanuit Amsterdam. Ik had een goede dag gehad en in mijn enthousiasme iets langer blijven zitten dan de bedoeling, dus ik had rond 7 uur de trein richting Utrecht. Ik …
Iedereen heeft wel eens stress. De ene persoon misschien eerder dan de andere persoon, maar iedereen weet wat ik bedoel als ik het over stress heb. Je hebt te veel hooi op je vork genomen, er komt een deadline aan, je komt in een nieuwe omgeving terecht, je wordt geconfronteerd met tegenslagen of je kunt …
In welke omgeving komen jouw kwaliteiten het best tot zijn recht? Dat is voor iedereen anders. Veel mensen zijn gericht op bepaalde sector, inhoudelijke kennis en een tof bedrijf. Ik denk dat een belangrijk deel van de juiste omgeving ook zit in het type omgeving. En dit is onafhankelijk van de sector of het imago …
Ik stond lange tijd niet erg sterk in mijn schoenen als freelance copywriter. Ik kon op zich wel rondkomen en had altijd wel wat klussen, maar vooral wat er via-via en via mijn website op me afkwam. Dat was acceptabel, maar niet stabiel genoeg om echt zeker te zijn – en bovendien was mijn werkdruk bijzonder …
Steven van Kempen is dus een held (door Laurens Kraaijenbrink) Lees meer »
Afgelopen weken ben ik overweldigd door alle reacties op mijn aankondiging om voor mezelf te beginnen. Vooral via LinkedIn kreeg ik veel reacties van oud-collega’s, studievrienden, familie, partners, klanten en zelfs van middelbare schoolvrienden. Ik hecht veel waarde aan mijn relaties met mensen, of dat nu collega’s, klanten of vrienden zijn, ik probeer altijd mensen …
20 jaar geleden werkte Bram, 16 jaar oud, regelmatig in de tv-winkel van zijn ouders. De zaak in hartje Den Bosch draaide goed en naast de 10 verkopers die er rondliepen hielp Bram regelmatig op een vrije dag mee met allerlei klusjes. Eerst vooral in het magazijn, maar steeds vaker mocht Bram ook in de …
Voor veel mensen is sales een vies woord. Veel mensen vinden verkopers irritant en het imago van een verkoper is vaak dat het gladde mannen zijn die zelfs zand in de woestijn kunnen verkopen. Daar heb ik weinig zin in, dus wilde ik ook niet met deze term geassocieerd worden. Dat is inmiddels veranderd. Begin …
Onderstaande vacature werd geplaatst toen ik een paar maanden begonnen was bij Bright. Ik heb de tekst, de vacature en het idee niet zelf bedacht, maar het is natuurlijk een groot compliment en dat neem ik graag in ontvangst. “In mei is Steven van Kempen bij ons begonnen. Steven is business developer. Of sales executive. …
Succesvol ondernemen, daar droomt iedere beginnende ondernemer van. Succes in de vorm van status, winst, impact of waardering. En omdat je als ondernemer zo hard op het resultaat gefocust bent kan het voorkomen dat je jezelf hierin verliest. Je werkt kneitertjehard, probeert iedereen zo goed mogelijk van dienst te zijn en wilt het liefst ook …
