De afgelopen weken heb ik geschreven over de veranderende arbeidsmarkt. Over bedrijven met een missie, veranderende arbeidsvormen en over de veranderende rol van werk. Ik merkte bij het delen van deze blogs dat ik meer wilde vertellen. Dat ik nog niet uitgepraat was. Daarom vandaag een bonusblog dat een van de onderwerpen die ik in mijn hoofd heb nog iets verder uitdiept: de kansen die komen door een nieuwe doelgroep door deze veranderende arbeidsmarkt. Deze kansen zijn er zowel aan de kant van opdrachtgevers (talenten binden) als opdrachtnemers (flexibele arbeidsvoorwaarden en sociale binding). Een logische hierbij, die ook in mijn eigen straatje past, is pensioen.
Pensioenopbouw bij werkgevers is vaak collectief, verplicht en inflexibel. Je hebt zelf vaak geen invloed op deze opbouw en dit is exact het tegenovergestelde als zzp’er. Dan moet je zelf alles regelen, want anders bouw je niets op. Je bepaalt zelf waar, wanneer en hoeveel pensioen je opbouwt. Je kunt pensioenopbouw tijdelijk pauzeren en je kunt er ook voor kiezen om geen pensioen op te bouwen. Steeds meer bedrijven kiezen ook voor deze flexibele pensioenopbouw waarbij iedereen zelf bepaalt óf en hoevéél pensioen opgebouwd wordt in hun persoonlijke potje. In dit potje kun je pensioenopbouw als zelfstandige en in loondienst combineren indien jouw werkgever geen verplichte collectieve pensioenvoorziening heeft. BrightPensioen, een deelnemersinitiatief waarbij klanten ook mede-eigenaar worden, biedt dit aan.
Een andere kans ligt volgens mij in het bewuster binden van collega’s. Dat kan in loondienst, door expliciet uit te spreken dat je graag nog langer door zou willen, door een meerjarenplan te maken of door bepaalde voorwaarden of promoties in het vooruitzicht te stellen. Daarnaast kan dit ook gelden voor freelancers. Misschien zou je wel graag bepaalde mensen die je nu inhuurt in vaste dienst nemen. En dan is het goed om te weten op welke manier je hierop in kunt spelen. Zoals in een eerder blog aangegeven: niet alleen beginnen steeds meer mensen voor zichzelf als freelancer, ook steeds meer zelfstandigen gaan terug in loondienst. En dat zal ongetwijfeld met (financiële) zekerheid, werkomgeving en arbeidsvoorwaarden te maken hebben. Wil je mensen aan je binden, zorg dan dat je goed weet wat collega’s belangrijk vinden en speel hierop in.
Anderzijds kun je ook proberen freelancers aan je te binden als freelancer. Bijvoorbeeld door hen meer te betrekken bij belangrijke beslissingen of bij het uitstippelen van de toekomst van het bedrijf. Niet alle freelancers zijn geïnteresseerd in een functie in loondienst, maar ook als freelancer kun je hen binden, boeien en betrekken bij jouw bedrijf.
Zelf merkte ik ook dat het werken zonder collega’s meer impact heeft dan ik dacht. Vanuit die behoefte ben ik op zoek gegaan en heb ik inmiddels hele fijne “collega’s” bij de Klompenfabriek in Utrecht. Hier deel ik niet alleen een kantoor mee, maar lunch ik ook samen. Net als dat er laatst een kerstdiner was en kennisuitwisseling op regelmatige basis. Het gaat hierbij dus niet (alleen) om de werkplek, maar vooral ook om de sociale interactie en het gevoel van “ergens bij horen”. Samenhangend hiermee zie ik ook kansen voor een platform of werkplekken die dit stimuleren, kleinschalig, persoonlijk maar ook professioneel.
Ik denk dat de scheidingslijn tussen loondienst en freelancers steeds verder vervaagd, dat er hybride modellen komen (zoals freeflexers die via Temper werken, freelancers die zich laten verlonen via verloning.nl of interimmanagers die van de ene in de andere lange termijn klus vallen). Welke obstakels heb ik gemist of heb jij ervaren toen je een (zijwaartse) stap maakte? Ik ben benieuwd naar jouw avonturen!
