Een tijd terug zag ik een video van Simon Sinek over leiderschap. Buiten het feit dat deze video een aanrader is, is er iets specifieks dat ik graag wil bespreken. Dit gaat over “doing good with nothing in return”. Simon vertelt over oxytocine en het effect daarvan. Ik ben geen bioloog, dokter of expert, maar ik herken wel veel van zijn presentatie. Oxytocine als beloning voor het helpen van iemand met tijd en energie zonder dat je iets terugverwacht. Geen geld, maar tijd en energie.
Hier heb ik de laatste weken een aantal keer aan moeten denken en hoe vaker ik eraan denk, hoe meer ik het terug zie in mijn omgeving. Een tijd terug was ik aan het hardlopen in de buurt. Ik wist dat er de avond ervoor een festival was geweest bij mij in de buurt en ik zag lege bierflesjes op de grond staan bij het stoplicht. Bij het voorbij lopen stopte ik even, pakte ik de flesjes en gooide ze 100 meten verder in de prullenbak. Hierdoor voelde ik mij niet alleen goed (karmapunten!), een vrouw die langsreed zag het ook, zette een grote glimlach op en stak haar duim omhoog. Die kreeg dus ook een goed gevoel hierdoor!
Een paar weken later, wederom bij het hardlopen, liep ik langs een (aankomend?) student en zijn vader die bezig waren met verhuizen. Alles moest 1 verdieping omhoog en werd via de trap verhuisd, maar helaas paste de nieuwe bank niet door het trapgat. Toen ik langsliep stond er een ladder tegen het huis aan, de bank beneden, vader en zoon beneden en moeder en dochter boven. Die waren dus van plan de bank via het raam naar binnen te tillen. Terwijl ik langsliep twijfelde ik of het ze zou lukken. Ik besloot niet af te wachten, maar direct even te vragen of ik kon helpen. Met z’n drieën was de bank prima op te tillen, kon de zoon in de tussentijd naar boven rennen, hem daar aanpakken en binnen 5 minuten stond de bank binnen. Iedereen blij en ik kon weer verder naar huis.
Toen ik wegliep voelde het alsof ik iets fantastisch had gedaan. Het leek wel alsof ik een shot adrenaline had gehad, maar dan zonder de spanning. Een golf van dankbaarheid ging door mij heen en bij thuiskomst heb ik gelijk koffie gehaald voor de verhuizers van de buurman en voor de buurman zelf die zijn koffiespullen al in de verhuisdoos had zitten. Het geeft niet alleen een enorm goed gevoel, het is ook nog eens verslavend om goed te doen zonder iets terug te verwachten!
Het mooiste van dit alles? Door goed te doen krijg je enorm veel voldoening, wil je nog meer goed doen en profiteren mensen in je omgeving hiervan mee. Niet alleen door ervan te profiteren, maar vooral omdat het hen ook weer een goed gevoel geeft. De ouderwetse karmapunten dus! Dus laten we met z’n allen karmapunten gaan verzamelen 😊
